Konya’nın Ereğli ilçesindeki çiftlikte, yarış ömrünü tamamlamış damızlık safkan İngiliz atlarından şampiyon koşucular yetiştiren İpek, seyis babası ve ilkokul öğretmenin teşvikiyle 11 yaşında Diyarbakır’dan İstanbul’a gitti.
Hipodromda “binicilik” denilince akla gelen ilk isimlerden Şadi Eliyeşil ile tanışan İpek, kendisinin iş teklifini kabul ederek at sevgisinin ömürlük olduğuna karar verdi ve seyisliğe başladı.
“EN ZOR ATLARA BEN BİNERDİM”
Meslekte 60 yılını İstanbul, Ankara, İzmit, Mersin ve Konya’daki çeşitli at haralarında geçiren, geçmişe dönüp baktığında, “Çok iyi bir seyistim. En zor atlara ben binerdim.” diyen İpek, ömrü yettiği sürece kendisini gururlandıracak şampiyon atlar yetiştirmeye devam etmek istiyor.
İpek, çocukken gittiği Veliefendi Hipodromu’nda adeta büyülendiğini, at sevgisini ilk kez orada fark ettiğini söyledi.
Başka bir meslek sahibi olmayı düşünmeden, hayatını seyislikle geçirmeye daha çocuk yaşta karar verdiğini anlatan İpek, “Çocukken atları çok severdim. Zaten seyislik baba mesleği. Babam da seyisti, yarış atlarına bakardı. Babamdan sonra da ben devam ettim. Atları bu kadar sevmesem bugünlere gelemezdim.” ifadelerini kullandı.
KENDİ ÇİFTLİĞİNDE ÇOCUKLARI DEVAM ETSİN İSTİYOR
Ülkenin farklı şehirlerindeki haralarda uzun yıllar çalıştığını belirten İpek, şöyle devam etti:
“Ardından tekrar İstanbul’a, Şadi Bey’in yanına geldim, uzun süre çalıştım. İşte orada bütün şampiyon atları yetiştiren benim. Sayısını hatırlayamadığım kadar şampiyon at yetiştirdim. Gazi Koşusu’nu, Cumhurbaşkanlığı Koşusu’nu, Başbakanlık Koşusu’nu kazananları hep ben yetiştirdim. Ondan sonra kendi atlarımı yetiştirdim. El Salvador, My Ginetta, San Salvador, bunları yetiştirdim. Onlarla da başarılı oldum. Döndüm, kendi çiftliğimi kurdum, kendi işime bakıyorum. Çocukluktan bugüne kadar atları çok sevdiğim için onlardan hiç ayrılamadım. Bir kızım var, o da benim gibi. Kızımın oğlu, torunum da benim yerime geçecek. 60 yıldır at yetiştiriyorum. Yetiştirdiğim bütün atlar da başarılı olduğu için gururluyum. İnşallah bundan sonra da yaşadığım müddetçe bu gururum devam edecek. Benden sonra çocuklarım devam edecek.”
“BU ATLAR, 6 ÇOCUK OKUTTU”
İpek, başarılı bir seyis olduğunu, en zor atlara kendisinin bindiğini dile getirerek, şunları belirtti:
“Hipodrom’da beni parmakla gösterirlerdi. Yetiştirdiğim at sayısı 200’ü geçmiştir. Bu işi sevmeden yapmak mümkün değil. 72 yaşındayım, hastayım, bypass oldum, birçok ameliyat geçirdim ama bu işten vazgeçemiyorum. Bende hayvan sevgisi çok fazla. Her türlü hayvanı seviyorum. Ömrüm boyunca geçimimi atlardan sağladım. Bir bardak çayı içtiğim zaman, bunu onlardan kazandığımı biliyorum. Bütün sermayem bu atlardır. Bu atlar 6 çocuk okuttu, şimdi torunlara da bakıyor.”
ATLARI BAL, PEKMEZ VE CEVİZLE BESLİYOR
Atlarını çocukları gibi gördüğünü ve onlara özenle baktığını vurgulayan İpek, “Atların bakımı çok zordur, her şeyiyle ayrı ayrı ilgilenmek gerekir. Bizler nasıl meyve, sebzeye çeşit çeşit yiyeceğe ihtiyaç duyarsak atlar da ihtiyaç duyar. Atlarımı bal, pekmez, ceviz, menengiç, yulaf, yumurtayla, neye ihtiyacı varsa onunla besliyorum. İsterim ki herkes de bu şekilde baksın atlarına. Bazıları bu işten dünya para kazanıyor ama atın bakımına gelince yeteri kadar yapmıyor. Bu atın sırtından para kazanıyorsan ona da iyi bakmalısın.” sözlerine yer verdi.
